Τι επιθυμεί ένα μικρό παιδί

Αλιεύσαμε στο διαδίκτυο(αρ.φύλλου 237 Νέα του Σ.Α.Σ) και το αναδημοσιεύουμε για προβληματισμό:

Δασκάλα της  5^ης  Δημοτικού ζήτησε από τους μαθητές της να γράψουν μια έκθεση με θέμα ‘’Τι επιθυμώ πολύ και θα ζητούσα από το ΘΕΟ να μου το δώσει ’’.

Ένα από τα παιδιά έγραψε την παρακάτω απλή, περιεκτική και κυρίως ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ έκθεση, που μας προβληματίζει όλους.

‘’Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις Τηλεόραση!

Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί. Όταν είμαι τηλεόραση , θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται στο σπίτι από τη δουλειά, ακόμα και αν είναι κουρασμένος.

Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στεναχωρημένη, αντί να με αγνοεί….

Θέλω τ΄αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου.

Θέλω να νοιώθω, ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε- πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα.

Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.

Θεέ μου, δε ζητάω πολλά.

Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!’’

Τη δασκάλα που τη διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει. Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: ‘’τι συμβαίνει;’’. Αυτή απάντησε:  ‘’Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου’’.

Ο σύζυγος αφού τη διάβασε είπε: ‘’Θεέ μου, το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!’’. Τότε η δασκάλα τον κοίταξε και είπε: ‘’Αυτή η έκθεση είναι του γιού μας!...’’.

Ας προβληματιστούμε, όλοι μας από τα παραπάνω και ας προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπο απεξαρτητοποίησης  και αποδέσμευσης από την παντοδυναμία της τηλεόρασης  και να ασχοληθούμε περισσότερο  με την οικογένεια, με τα παιδιά μας ........